1 محمدبن عبدالوهاب ، بنیان گذار این فرقه، در سال 1115 قمری به دنیا آمد و در 1206 از دنیا رفت.

2 سیدعلی محمد باب، بنیان گذار این فرقه در سال 1235 یا 1236 هجری قمری، برابر با 1820 میلادی به دنیا آمد و در سال 1266 قمری به جرم ارتداد به دار آویخته شد.

3 این فرقه توسط یکی از خود فروختگان و حقوق بگیران دولت انگلستان به نام سید محمدحسن الحسینی، معروف به آقا جان محلاتی (1219ـ 1298ش) تأسیس شد. آقا جان محلاتی در لباس زهد و تقوا و سیادت با عمامه ای سبز با اینکه از سوی محمد شاه به حکومت کرمان منصوب شده بود، با تحریک انگلیسی ها و به منظور تحت فشار قرار دادن محمد شاه قاجار در حمله به هندوستان، در مناطق جنوب ایران، (کرمان و یزد و بم و بلوچستان) فتنه ای بر پا کرد؛ ولی با هوشیاری برخی از حاکمان اطراف نتوانست کار خود را پیش ببرد و به هندوستان گریخت. بار دیگر با تحریک و حمایت انگلیسی ها، به ایران باز گردانده شد، باز هم موفقیتی به دست نیاورد. مجدداً به هندوستان رفت و در آنجا تحت حمایت های آشکار انگلیسی ها اقدام به تأسیس یک فرقۀ مذهبی کرد. در حال حاضر رهبر این فرقه یکی از نوادگان آقاخان محلاتی است که از سرمایه داران و هرزه های بین المللی است. سالانه پیروان نگون بختش در هندوستان ، به مناسبت سالروز تولدش، هم وزن او طلا و جواهرات به او هدیه می دهند!

4 غلام احمد قادیانی (1255-1326 ق / 1839-1908 م) بنیان گذار این فرقه، از مسلمانان هندوستان بود. وی در خانواده ای بزرگ شده بود که ارادت وافری به انگلیسی ها داشتند. قادیانی ابتدا در سال 1889 میلادی ادعای مهدویت کرد و خود را تجلی مسیح دانست و در ادامه در سال 1902 اعلام کرد که خداوند او را به پیامبری برگزیده است. البته گفت من نبی صاحب شریعت نیستم و خود را ظل پیامبر اسلام در دوران معاصر می دانست. وی که در دامن اسلام پرورش یافته بود و در ابتدای رشد علمی خود کتاب هایی با عنوان براهین احمدیه در دفاع از آموزه های اسلامی و نشان دادن برتری آنها بر آموزه های مسیحی و هندویی نوشته بود، به جایی رسید که مسلمانان را به دلیل عدم ایمان به نبوت او، کافر می دانست و معتقد بود که باید همچون اهل کتاب با مسلمانان رفتار کرد. پیروان این فرقه مدعی اند جمعیت آنان حدود ده میلیون نفر است، که بیشترین جمعیت آنان (حدود چهار میلیون نفر) در پاکستان است. گفتنی است که فرقۀ قادیانیه در سال 1947 مرکزیت خود را از هندوستان به پاکستان انتقال داد، اما بعد از چند دهه و به دنبال ممنوعیت فعالیت رسمی این فرقه در پاکستان، مرکزیت این فرقه توسط میرزا طاهر احمد، نوۀ غلام احمد قادیانی، از سال 1984 به بعد به انگلستان منتقل شد. میرزا طاهر احمد از مخالفان اندیشۀ اسلام جهادی و از مخالفان جدی حضرت امام خمینی (ره) و انقلاب اسلامی است. وی در کتابی با عنوان القتل باسم الدین به مناسبت های مختلف علیه انقلاب اسلامی و ایده های حضرت امام مطالبی نوشته است. (برای آشنایی بیشتر با این فرقه، ر.ک: علی ربانی گلپایگانی، فرق و مذاهب کلامی؛ مجموعه مقالات فرق تسنن، به کوشش مهدی فرمانیان.)

5 اسماعیل رائین، حقوق بگیران انگلیس در ایران، ص 343؛ همچنین ر.ک: واحد مطالعات و تحقیقات تاریخی و فرهنگی، سیر تفکر جدید در جهان و ایران، ص 166.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: